ένα κορίτσι κοιτάει με σοβαρό ύφος προς εμάς

Έγκαιρη διάγνωση της μαθησιακής δυσκολίας

Αφουγκραζόμαστε τα παιδιά μας. Ιδιαίτερα στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Παρακολουθούμε την ανάπτυξή τους και αντιλαμβανόμαστε πότε δεν είναι "έτοιμα" να κάνουν το επόμενο βήμα. Να σταθούν όρθια και να περπατήσουν, να μιλήσουν, να τραβήξουν μια ίσια γραμμή, να ζωγραφίσουν, να διαβάσουν. Η Χριστίνα Μαγκλιβέρα είναι Ειδική Παιδαγωγός και μας ενημερώνει για τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης δυσκολιών και τα βήματα που καλό είναι να ακολουθήσουμε για να βοηθήσουμε το παιδί μας.

Πολλοί γονείς αναρωτιούνται πότε πρέπει να συμβουλευτούν κάποιον για το παιδί τους:

Εδώ θα απαντήσω πως θα πρέπει να συμβουλευτούν κάποιον μόλις οι ίδιοι νιώσουν ανησυχία... Το ένστικτο των γονιών σε σχέση με τα παιδιά τους είναι 99% σωστό!
Εάν ένας γονιός νιώσει πως το παιδί του δεν προχωράει όπως περίμενε, θα πρέπει να το διερευνήσει άμεσα.

Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική. Έγκαιρη θεωρείται η διάγνωση που γίνεται μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών το αργότερο.

Όλο και περισσότεροι γονείς ενημερώνονται από το διαδίκτυο, από βιβλία, από γιατρούς και εκπαιδευτικούς, για τα στάδια της ανάπτυξης των παιδιών και μπαίνουν στη διαδικασία να "βαθμολογούν" το παιδί τους σύμφωνα με αναπτυξιακές κλίμακες. Αυτό που όμως πολλές φορές δεν λαμβάνουν υπόψη τους, είναι το δικό τους ένστικτο!

Το ένστικτο των γονιών σε σχέση με τα παιδιά τους είναι 99% σωστό. Εάν ένας γονιός νιώσει πως το παιδί του δεν προχωράει όπως περίμενε, θα πρέπει να το διερευνήσει άμεσα. Πρέπει να μοιραστεί τις ανησυχίες του και να ρωτήσει τον παιδίατρο. Στη συνέχεια εάν ανησυχεί ακόμα, καλό θα ήταν να επισκεφτεί έναν αναπτυξιολόγο. Εάν ο γονιός νιώσει πως χρειάζεται ακόμα περισσότερη διερεύνηση, τότε μπορεί να ρωτήσει κάποιον παιδονευρόλογο ή παιδοψυχίατρο.

Εάν το παιδί πηγαίνει σε βρεφονηπιακό σταθμό, ο γονιός θα πρέπει να ρωτήσει και τις δασκάλες, εάν εκείνες βλέπουν κάποιες δυσκολίες.

Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική. Έγκαιρη θεωρείται η διάγνωση που γίνεται μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών το αργότερο. Εάν υπάρχουν δυσκολίες, είναι σημαντικό να τις αντιμετωπίζουμε, ή έστω να ξεκινάμε μια παρέμβαση πολύ πριν πάει το παιδί στο σχολείο. Η προσαρμογή στο σχολικό πλαίσιο είναι έτσι κι αλλιώς δύσκολη, πόσο μάλλον όταν υπάρχουν πρόσθετες δυσκολίες. Είναι πολύ πιο εύκολο να καλύψουμε τυχόν αναπτυξιακά κενά πριν μπούμε στο απαιτητικό περιβάλλον του σχολείου.

Για κάθε ηλικία υπάρχουν αναπτυξιακά ορόσημα τα οποία μας καθοδηγούν για το τί πρέπει να περιμένουμε από τα παιδιά. Πέρα όμως από τα ορόσημα αυτά υπάρχει και η γενική εικόνα ενός παιδιού που μπορεί να δίνει την αίσθηση πως κάτι συμβαίνει, παρόλο που μπορεί να έχει κατορθώσει αυτά που περιμένουμε για την ηλικία του.

Με την αντίστροφη λογική δεν πανικοβαλλόμαστε εάν ένα παιδί δεν έχει κατακτήσει όλα τα ορόσημα και πρέπει να το κρίνουμε από τη συνολική του εικόνα. Κάποια παιδιά μπορεί απλά να είναι πιο ανώριμα από άλλα σε ένα τομέα. Εδώ θα πρέπει πάλι ο γονιός να ακούσει το ένστικτό του!

Είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ενδεικτικά κάποια ορόσημα που εάν κάποιο παιδί δεν έχει κατακτήσει, θα πρέπει με ψυχραιμία να παρατηρήσουμε τη συνολική του εικόνα και να απευθυνθούμε σε αναπτυξιολόγο εάν έχουμε αμφιβολίες για την εξέλιξή του.

Εάν μέχρι 1 έτους:

Δεν έχει μπουσουλήσει ή δεν στέκεται

Δεν κάνει ήχους

 

Εάν μέχρι 2 ετών:

Δεν περπατάει

Δεν δείχνει να κατανοεί τη χρήση καθημερινών αντικειμένων

Δεν μιμείται ήχους ή πράξεις

 

Εάν μέχρι 3 ετών:

Δεν παίζει με άλλα παιδιά

Δεν μουτζουρώνει

Η ομιλία του δεν είναι κατανοητή από ξένους

Αποφεύγει τη βλεμματική επαφή

 

Εάν μέχρι 4 ετών

Δεν απαντάει σε ερωτήσεις

Δεν μπορεί να διηγηθεί μια απλή ιστορία

Δεν έχει αρχίσει να αυτοεξυπηρετείται (ντύνεται, γδύνεται,πλένεται, τρώει, πηγαίνει στην τουαλέτα)

 

Σε οποιαδήποτε ηλικία ανησυχούμε εάν ένα παιδί δείχνει πως έχει χάσει ικανότητες απο αυτές που είχε ήδη κατακτήσει (πχ σταματάει να μιλάει, να χαιρετάει, να επικοινωνεί κλπ).

Εάν μια επίσκεψη στον γιατρό οδηγήσει σε μια διάγνωση και συστηθεί κάποια παρέμβαση, συνεργαζόμαστε με τους θεραπευτές και δουλεύουμε πάνω στους στόχους που έχουμε από κοινού συμφωνήσει.

Προχωράμε μέρα με τη μέρα και δεν σκεφτόμαστε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση σε κάποιους μήνες ή σε κάποια χρόνια.

 

γράφει: Χριστίνα Μαγκλιβέρα, Ειδική παιδαγωγός

photo credit:Copyright dnfstyle / 123RF Stock Photo

  

σχετικά άρθρα:

Μαθησιακές δυσκολίες

Διαφορετικότητα. Πως την εξηγούμε στα παιδιά

Η διαφορετικότητα στο σχολείο

Δυσλεξία. Μαθαίνω παίζοντας

Ξένες γλώσσες και παιδί

Το παιχνίδι ως μέσο μάθησης

babytips logo 220x70

To Babytips.gr είναι η πύλη πληροφοριών των νέων γονιών!

Βρείτε ιδέες για παιχνίδια, για δημιουργικές δραστηριότητες, ενημερωθείτε για την επικαιρότητα, για ιατρικά θέματα, για διατροφή, ανάπτυξη, ταξίδια κ.α.

Σας καλωσορίζουμε!